شهر ماریبورو (Maryborough) در ۲۲۰ کیلومتری شمال بریزبن در ایالت کوئینزلند در کشور استرالیا است. این شهر در ۲۰ کیلومتری رودخانه مری واقعشده است که در تنگهای عبور میکند که بین خط ساحلی و جزیره Fraser (جزیره بزرگ سندی) قرار دارد.
در قرن نوزدهم Maryborough بهعنوان یک شهر راهآهن در خارج از کشور توسعه یافت و کارهای مهندسی عمده قادر به تولید لکوموتیو و کشتی بود. درحالیکه تولید از زمان جنگ جهانی دوم به بعد کاهشیافته است، ماریبورو بیشتر از هر بندر دیگری میراث پورت و مهندسی را در کوئینزلند حفظ میکند.
تاریخچه شهر ماریبورو استرالیا
جنوب جزیره فرازر بسیار وسیع است و هنگامیکه توسط اندرو پتری در سال ۱۸۴۲ شناسایی شد، آن را به نام Wide Bay River نامگذاری کرد. استقرار یک روستا در منطقه خلیج وسیع منجر به ساختهشدن یک اسکله در سال ۱۸۴۷ در سمت شمال رودخانه شد که جهت حمل پشم مورداستفاده قرار میگرفت.
جان ماتو یک روحانی انسانشناس است که ۵ سال در میان قبیله گوببی گوببی در مانومبار زندگی کرد و زبان آنها را تسلط یافت. در سال ۱۹۱۰ او جامعه خود را در یک شرح مختصر توصیف کرد که دو قبیله نماینده کوئینزلند بودند.
این منطقه اکنون Maryborough West یا Baddow نامگذاری شده است. بهزودی به دنبال ایجاد یک میخانه در سال ۱۸۴۸ رودخانه بهافتخار همسر فریدریش، مری نامگذاری شد. استخر اسکله Baddow در آبهای کمعمق بود و یک محل جدید در دهانه رودخانه شمالی در دهه ۱۸۵۰ بنا شد، در یک سایت که بعدها به نام Maryborough East شناخته میشد.
بندر شهر ماریبورو
در ماریبورو یک بندر ورودی در سال ۱۸۵۹ و یک شهرداری در سال ۱۸۶۱ ساخته و آغاز به کار آن اعلام شد. شکلگیری شهرداری با باز کردن یک گمرک، یک دادگاه و یک مدرسه هنر همراه شد.
وقتیکه هجوم مردم به زمین طلایی Gympie در سال ۱۸۶۷ آغاز شد، نقش ماریبورو بهعنوان یک بندر بهسرعت رشد کرد. دسترسی از بریزبن به Gympie توسط یک مسیر داخلی و بیشتر از طریق زمینهای مرطوب و تپهای بود. تجارت و بیزینس نیازمند یک اداره پست جدید بود (۱۸۶۹-۱۸۶۷) و مسافران نیز نیاز به اقامت داشتند.
هتل گمرک در سال ۱۸۶۸، هتل مهندسان آرش در سال ۱۸۷۰ و فروشگاه شراب و ارواح گاتاکر در سال ۱۸۷۰ افتتاح شد. در این شهر باوجوداینکه در سال ۱۸۷۶ تنها ۵۷۰۰ نفر جمعیت داشت، چندین کلیسا، دو روزنامه، یک بیمارستان و چهار بانک وجود داشت.
راهآهن شهر ماریبورو ایالت کوئینزلند
در سال ۱۸۸۱ یک خط راهآهن از ماریبورو تا Gympie باز شد. خطوط راهآهن کوتاه به حوزههای زغالسنگ هوارد و بباروم در سال ۱۸۸۸ افتتاح شد و پنج سال بعد خط هوارد به بوندابرگ گسترش یافت.
خط داخلی به بیگندن که از خط Gympie در حدود ۱۵ کیلومتری جنوب ماریبورو است، در سال ۱۸۸۹-۱۸۸۹ افتتاح شد. همچنین زمانی که سیستم راهآهن ماریبورو جدا از بریزبن بود، یک کارگاه تعمیر و نگهداری محلی در کنار ایستگاه ایجاد شد.
رشد سریع ماریبورو
شهر ماریبورو درحالتوسعه بسیاری از کلیساهای اصلی و ساختمانهای اداری را فراگرفته است. یک اداره و دادگاه جدید در زمینهای مهروموم ۱۸۷۷-۱۸۷۵(هر دو در ثبتنام میراث کوئینزلند) ساختهشده بودند و یک مدرسه جدید در سال ۱۸۸۰ افتتاح شد. مدارس راهنمایی پسرانه و دخترانه در سالهای ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۳ ساخته شد و هنگامیکه آنها بهعنوان دانشکده فنی و دولتی ترکیب و بزرگ شدند، نقش ماریبورو در آموزشوپرورش مورد تأکید بیشتر قرار گرفت.
افرادی که قصد مهاجرت به استرالیا را دارند میتوانند از طریق اخذ یکی از انواع ویزاها مانند ویزای سرمایهگذاری، کاری و… نسبت به اقامت در استرالیا و یا یکی از ایالات کشور استرالیا اقدام کنند.
