مانند بسیاری از کشورهای توسعهیافته، امید به زندگی در بدو تولد در استرالیا از ۱۲۵ سال پیش افزایش قابلملاحظهای داشته است. کاهش بسیاری در میزان مرگومیر، بهویژه در نوزادان، و تغییرات شیوع الگوهای بیماری، به افزایش جمعیت استرالیا و طولانیتر شدن سن ثبتشده کمک کرده است. درحالیکه امید به زندگی در هنگام تولد در استرالیا در رکورد بالا است، میزان عمر افراد با سن، جنس، دوره زمانی و دولت و قلمرو تفاوت قابلملاحظهای دارد.
این مقاله به بررسی پیشرفتهای تخمین امید به زندگی در طول زمان با سن، جنس و جغرافیا با استفاده از دادههای ABS میپردازد. تغییرات در میزان مرگومیر و الگوهای بیماری طی قرن مورداستفاده قرار میگیرد تا از تجزیهوتحلیل آنها در بروز رسانی اطلاعات استفاده شود. مجموع شاخصها و معیارهای زندگی در هنگام تولد و تخمینهای احتمالی امید به زندگی که در این مقاله ارائهشده است از جداول زندگی تولیدشده توسط سیستم ABS بین سالهای ۱۸۹۰ تا ۲۰۱۵ در نظر گرفتهشده.
انتظار میرود فردی که در سال ۲۰۱۵ میلادی متولدشده است، بین ۳۳٫۲ سال و ۳۳٫۷ سال بیشتر از فردی در سال ۱۸۹۰ متولدشده زندگی کند. در کشور استرالیا امید به زندگی از ۴۷٫۲ سال به ۴/۸۰ سال برای مردان و از ۵۰٫۸ سال به ۸۴٫۵ سال برای زنان افزایشیافته است.
جدول ۱: مجموع و میانگین افزایش امید به زندگی، ۱۸۹۰-۲۰۱۵، استرالیا
Females (years) | Males (years) | Year | ||
Average | total | Average | total | |
۰٫۴ | ۸ | ۰٫۴ | ۸ | ۱۸۹۰-۱۹۱۰ |
۰٫۳ | ۸٫۳ | ۰٫۳ | ۸٫۳ | ۱۹۱۰-۱۹۳۴ |
۰٫۳ | ۵٫۶ | ۰٫۲ | ۳٫۷ | ۱۹۳۴-۱۹۵۵ |
۰٫۲ | ۳٫۸ | ۰٫۱ | ۲٫۴ | ۱۹۵۵-۱۹۷۷ |
۰٫۱ | ۴٫۷ | ۰٫۳ | ۶ | ۱۹۷۷-۱۹۹۷ |
۰٫۲ | ۳٫۳ | ۰٫۳ | ۴٫۸ | ۱۹۹۷-۲۰۱۵ |
۰٫۳ | ۳۳٫۷ | ۰٫۳ | ۳۳٫۲ | ۱۸۹۰-۲۰۱۵ |
مطالب مندرج در جداول زندگی فوق در فواصل منظم برای استرالیا تهیهشده است که در طول جنگ جهانی اول و دوم قادر به ارائه اطلاعات دقیقی نیست. بنابراین، جداول زندگی انتخابشده برای به دست آوردن اطلاعات تقریباً مشابه فواصل بین دورههای زمانی بهصورت اهداف تحلیلی انتخابشدهاند. بالاترین اطلاعات مرتبط با شاخص امید به زندگی در هنگام تولد در سالهای ۱۹۱۸-۱۹۹۰ و ۱۹۳۴-۱۹۱۰ ثبت شد، درحالیکه هر دو مرد و زن درمجموع ۰٫۸ سال زندگی را به دست آوردند. با توجه به ۱۲۵ سال گذشته، بالاترین میانگین سالانه افزایش ۰٫۴ ساله در سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۱۰ رخداده است. پسازاین دوره، مردان و زنان در طول عمر و زندگی تا سال ۱۹۳۴-۱۹۵۵، شاخص خود را حفظ کردند، بدین ترتیب شاخص پسازآن از ۸٫۳ سال به ۳٫۷ سال برای مردان و از ۸٫۳ سال به ۵٫۶ سال برای زنان کاهش یافت. امید به زندگی در طول سالهای ۱۹۷-۱۹۵۵ همچنان کاهش یافت، درحالیکه کل شاخصها از ۷/۳ سال به ۴/۲ سال برای مردان و از ۵/۶ سال به ۳/۸ برای زنان کاهش مییافت.
در طی این دوره، علل مرگومیر ناشی از بیماریهای قلبی عروقی (ازجمله بیماریهای قلبی و سکته مغزی) و سرطان ریه افزایشیافته است که بهشدت به کاهش میزان موفقیت در امید به زندگی کمک میکند . عوامل اصلی افزایش خطر بیماری قلبی عروقی و سرطان ریه عبارتاند از: فشارخون بالا، کلسترول بالا در خون، عوامل رژیم غذایی (بهویژه چربی اشباعشده و نمک رژیم غذایی) و سیگار کشیدن .
تأثیر
بیماری قلبی عروقی و سرطان ریه برافزایش احتمال وقوع مرگومیر بیماری قلبی ایسکمیک عامل اصلی مرگ در استرالیا است و از دهه ۱۹۵۰ همچنان باقیمانده است. مرگومیر ناشی از بیماریهای قلبی ایسکمیک در دهه ۱۹۵۰ افزایش یافت، قبل از رسیدن به اوج خود برای هر دو مرد و زن در سال ۱۹۶۸٫ در اوج خود، بیماریهای قلبی باعث ۵۸۹ مرگ در هر ۱۰۰،۰۰۰ نفر برای مردان و ۳۰۴ مرگومیر در ۱۰۰،۰۰۰ نفر برای زنان در سال ۱۹۵۰ تا در سال ۱۹۶۸ علیرغم علت اصلی مرگ در هر دو جنس، میزان مرگومیر مردان در این دوره حدود دو برابر بیشتر از زنان بود. مرگومیر ناشی از سرطان ریه نیز در دوره پس از جنگ برجسته بود، درحالیکه مردانی که عوارض سنگینتری نسبت به زنان داشتند.
مرگومیر سرطان ریه برای هر دو جنس در طول ۱۹۵۰s، ۱۹۶۰s و ۱۹۷۰s افزایش یافت تا اینکه در سال ۱۹۸۲ برای مردان افزایش یافت. بااینحال، بزرگترین تفاوت در امید به زندگی میان جنسها در سال ۱۹۶۶ ثبت شد، زمانی که میزان مرگومیر ناشی از سرطان ریه مردان ۵/۸ برابر زنان بودند (۵۷ مرگ در هر ۱۰۰ هزار نفر برای مردان در مقایسه با ۷ مرگ در هر ۱۰۰ هزار نفر در زنان). این امر عمدتاً به دلیل افزایش سیگار کشیدن (بهویژه در میان مردان میانسال) بود (Endnote 2).
منابع: ABS علل جمعآوری مرگ، سالهای مختلف؛ و AIHW گزارش عمومی بروز مرگومیر (GRIM) کتاب
بهبود در امید به زندگی برای مردان پس از جنگ دوباره افزایش یافت، درحالیکه درآمد کلی از ۲٫۴ سال در ۱۹۵۵-۱۹۷۷ به ۶٫۰ سال در سال ۱۹۷۷-۱۹۹۷ افزایش یافت. دستمزد برای خانمها فقط از ۳/۸ به ۴/۷ سال بیش از همان دوره افزایشیافته است. دستاوردهای بزرگتر در تخمین امید به زندگی برای مردان و زنان در نیمه دوم قرن بیستم به کاهش مرگومیر ناشی از بیماریهای قلبی و سرطان ریه در مردان منجر شده است، که بهطور ناشی از عوامل اجتماعی و سبک زندگی مانند رژیم غذایی و ضدعفونی ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی، و نیز راهبردهای پیشگیری و درمان پیشرفته بیماری قلبی عروقی.
امید به زندگی بر اساس سن
یکی از قابلتوجهترین ویژگیهای مرگومیر قرن بیستم، تغییر سنی است که در آن مرگومیر رخ میدهد. این تغییرات برای کودکان و سالمندان بزرگ بوده است. در نیمه اول قرن بیستم، بیشترین دست آورد در کاهش میزان مرگومیر نوزادان، کودکان زیر ۵ سال و زنان جوان در سن کودکی صورت گرفته است. در مقابل، در نیمه دوم قرن، میزان مرگومیر در میان افراد مسن بیشترین کاهش را داشته است.
نوزادان
در طی سالهای ۱۸۹۰ تا ۲۰۱۵، امید به زندگی در تمام سنین بهبودیافته است. بااینحال، میزان مرگومیر پایین نوزادان بیشترین بهبود را داشته است. نوزادان پسر ۲/۲۴۰ درصد از میزان امید به زندگی در این دوره را به دست آوردند و نوزادان دختر ۲۸٫۲ درصد (جداول ۱ و ۲ در این ضمیمه). طی سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۵، میزان مرگومیر بهطور متوسط بین مردان ۴٫۲٪ و برای زنان ۴٫۴٪ کاهشیافته است. بهطورکلی روند این تغییرات، نشاندهنده کاهش میزان مرگومیر نوزادان در استرالیا طی ۱۲۵ سال گذشته بوده است.
مرگومیر نوزادان از ۱۰۵ مرگومیر در هر ۱۰۰۰ تولد زنده در سال ۱۹۰۱ به ۳٫۲ مرگومیر در هر ۱۰۰۰ تولد زنده در سال ۲۰۱۵ کاهشیافته است که این شاخص یکی از موفقیتهای چشمگیر در حوزه سلامت بوده است. این کاهش در میزان مرگومیر نوزادان با توسعه واکسن و برنامههای بعدی واکسیناسیون اجباری، استفاده مؤثر از آنتیبیوتیکها و بهبود بهداشت عمومی و آموزشهای بهداشتی مرتبط بوده است.کاش مرگومیر و افزایش جمعیت در نیمه اول قرن به افزایش مرگومیر ناشی از گاستروانتریت و سایر عفونتها منجر شد . همچنین بهبود در مراقبت از نوزادان در دهه ۱۹۷۰ نقش مهمی در کاهش مداوم مرگومیر نوزادان داشته است.
افراد ۶۵ سال و بالاتر
بهعنوان یک نتیجه عملی در کاهش مرگومیر، از جمعیت سالخورده و بهبود استانداردهای اجتماعی، اقتصادی و زندگی، تغییرات عمدهای در علل مرگومیر ناشی از بیماریهای عفونی به بیماریهای مزمن در میان گروههای سنی بالاتر در طول قرن وجود داشته است. این امر منجر به افزایش بیشتر امید به زندگی در طول زمان برای افراد بالاتر از سن ۶۵ سالگی شده است. طی سالهای ۱۸۹۰ تا ۲۰۱۵، مردانی که ۶۵ سال و بالاتر دارند، ۵٫۳٪ از کل سهم امید به زندگی مردان را به خود اختصاص دادهاند که در طول سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۵ به ۵۹٫۴٪ افزایشیافته است. بهطور مشابه، افزایش امید به زندگی برای زنان ۶۵ ساله و بالاتر از ۱۳٫۰٪ طی سالهای ۱۸۹۰ تا ۲۰۱۵ به ۶۸٫۲٪ در سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۵ بوده است.
در اثر دستیابی به موفقیت امید به زندگی توسط دولت و قلمرو، بهبود در امید به زندگی در تمام ایالتها و مناطق کشور استرالیا رخ داده است. بیشترین بهبود در شاخص امید به زندگی در قلمرو شمالی، جایی که مردان بین سالهای ۱۹۹۵ و ۲۰۱۵ سالانه ۷٫۲ سال و زنان ۴٫۵ سال افزایش سن را به دست آوردند، اما این بهبود در پایین منطقه قرار داشت و قلمرو شمالی همچنان کمترین امید به زندگی در همه کشورها را دارد و سرزمینها، برعکس، هر دو مرد و زن در تاسمانی، دارای کمترین نتایج شاخص امید به زندگی ۴٫۹ سال و ۲٫۹ سال بودند. مردان و زنان ۶۵ سال و بالاتر، بیشترین افزایش در امید به زندگی در میان تمام ایالتها و سرزمینها را به خود اختصاص دادهاند – که منعکسکننده روند ملی در سهم تغییری در افزایش امید به زندگی از نوزادان به افراد ۶۵ ساله و بالاتر است. در منطقه شمالی، بهبود امید زندگی
مقایسات بینالمللی
استرالیا دارای بالاترین میزان امیدبهزندگی در سراسر جهان است. طبق گزارش سازمان ملل، تنها ژاپن و سوئیس دارای امید به زندگی بالاتر از استرالیا هستند. امید به زندگی مردان رتبه سوم جهانی و امید به زندگی زنان استرالیا مقام ششمین در جهان را داراست.
افرادی که قصد مهاجرت به استرالیا را دارند میتوانند یکی از انواع ویزاها مانند ویزای سرمایهگذاری،کاری و… را برای اقامت در این کشور و یا یکی از ایالات کشور استرالیا طبق شرایط خود انتخاب کنند و نسبت به اخذ ویزا اقدام کنند.
جدول ۲: امید به زندگی در هنگام تولد توسط جنس، ۷ کشور برتر در جهان (a)، ۲۰۱۰-۲۰۱۵ برآورد میشود
Country | Person | Male | Female |
Japan | ۸۳٫۳ (rank 1) | ۸۰٫۰ (rank 7) | ۸۶٫۴ (rank 1) |
Switzerland | ۸۲٫۷ (rank 2 ) | ۸۰٫۵ (rank 2) | ۸۴٫۸ (rank 4) |
Australia | ۸۲٫۵ (rank 3) | ۸۰٫۴ (rank 3) | ۸۴٫۶ (rank 6) |
Singapore | ۸۲٫۳ (rank 4) | ۸۰٫۱ (rank 4) | ۸۴٫۵ (rank 7) |
Iceland | ۸۲٫۲ (rank 5) | ۸۰٫۶ (rank 1) | ۸۳٫۸ (rank 11) |
Israel | ۸۱٫۹ (rank 6) | ۸۰٫۰ (rank 5) | ۸۳٫۷ (rank 15) |
Sweden | ۸۱٫۹ (rank 7) | ۸۰٫۰ (rank 6) | ۸۳٫۷ (rank 13) |
:جدول دادههای تفصیلی جدول ۱: درصد افزایش عمر ، مردان – استرالیا
گروه سنی | ۱۸۹۰-۲۰۱۵ | ۱۹۱۰-۲۰۱۵ | ۱۹۳۴-۲۰۱۵ | ۱۹۵۵-۲۰۱۵ | ۱۹۷۷-۲۰۱۵ | ۱۹۹۷-۲۰۱۵ |
۰ | ۴۰٫۲ | ۲۹٫۲ | ۱۹٫۹ | ۱۳٫۱ | ۸٫۵ | ۴٫۲ |
۱-۴ | ۱۴٫۹ | ۸٫۸ | ۶٫۹ | ۳٫۵ | ۱٫۷ | ۱٫۲ |
۵-۱۴ | ۴٫۹ | ۴٫۸ | ۵ | ۲٫۹ | ۱٫۷ | ۱٫۱ |
۱۵-۲۹ | ۱۲ | ۹٫۸ | ۷٫۹ | ۷ | ۷٫۷ | ۹٫۸ |
۳۰-۴۹ | ۱۳٫۷ | ۱۶٫۷ | ۱۴٫۱ | ۱۰٫۴ | ۱۰٫۴ | ۶٫۸ |
۵۰-۶۴ | ۹ | ۱۴٫۷ | ۲۰٫۳ | ۲۶٫۸ | ۲۸ | ۱۷٫۵ |
۶۵+ | ۵٫۳ | ۱۵٫۹ | ۲۵٫۹ | ۳۶٫۳ | ۴۱٫۹ | ۵۹٫۴ |
جمع | ۱۰۰ | ۱۰۰ | ۱۰۰ | ۱۰۰ | ۱۰۰ | ۱۰۰ |
:جدول ۲: درصد افزایش امید به زندگی در سن، دختران – استرالیا
گروه سنی | ۱۸۹۰-۲۰۱۵ | ۱۹۱۰-۲۰۱۵ | ۱۹۳۴-۲۰۱۵ | ۱۹۵۵-۲۰۱۵ | ۱۹۷۷-۲۰۱۵ | ۱۹۹۷-۲۰۱۵ |
۰ | ۲۸٫۲ | ۲۵٫۱ | ۱۶٫۱ | ۱۱٫۹ | ۱۱٫۹ | ۴٫۴ |
۱-۴ | ۱۳ | ۸٫۷ | ۶٫۲ | ۳٫۴ | ۲٫۱ | ۱٫۴ |
۵-۱۴ | ۵٫۲ | ۴٫۶ | ۴ | ۲٫۲ | ۱٫۶ | ۱٫۲ |
۱۵-۲۹ | ۱۱٫۹ | ۱۰٫۵ | ۸٫۸ | ۳٫۳ | ۲٫۹ | ۳٫۶ |
۳۰-۴۹ | ۱۷٫۱ | ۱۶٫۹ | ۱۵٫۴ | ۱۰٫۵ | ۱۲ | ۴٫۵ |
۵۰-۶۴ | ۱۱٫۶ | ۱۳٫۵ | ۱۷٫۳ | ۲۰٫۳ | ۲۲٫۳ | ۱۶٫۸ |
۶۵+ | ۱۳ | ۲۰٫۶ | ۳۲٫۳ | ۴۸٫۴ | ۴۷٫۲ | ۶۸٫۲ |
جمع | ۱۰۰ | ۱۰۰ | ۱۰۰ | ۱۰۰ | ۱۰۰ | ۱۰۰ |